Authentiek leiderschap

Het gevoel dat er iets wezenlijks ontbreekt. Niet meer weten of waar je mee bezig bent wel datgene is waar je wil mee bezig zijn. Een onderliggend gevoel van ongerustheid, soms zelfs regelrechte angst. Je afvragen of dit wel het leven is dat je wil leiden. 

Je bent moe, uitgeput, je hebt geen courage meer. Ken je dat? Dat soort vermoeidheid? En dan toch alle kanten op rennen. Druk, druk, druk. Op adrenaline leven. En als de adrenaline wegvalt, ineens leegte. Snel weer aan de slag gaan, want wat moet je anders? 

Die vermoeidheid is een waarschuwing, waar je best gehoor aangeeft, wil je niet helemaal je glans verliezen. 

De remedie tegen die uitputting is die drukke wereld even verlaten om tot jezelf te komen, alleen te zijn. Lang geleden werd het woord ‘alleen’ als twee woorden beschouwd: al- één. Eén zijn, en luisteren naar de roep van je ziel . Clarissa Pinkola Estes omschrijft het in  ’De ontembare vrouw’ als een geschenk van het wilde in ons, een geschenk ons aangereikt door dat deel van ons waar we weer contact moeten mee maken, ons authentieke zelf. In die bewuste eenzaamheid ga je een gesprek aan met je eigen wilde natuur, stel je vragen. Je wil antwoord vinden op twee vragen: 

1. Wat heeft minder nodig? Wat moet verwijderd, verplaatst of veranderd worden? 

2. Wat heeft meer nodig? Wat heeft versterking of bescherming nodig? 

Zelfs al heb je gewerkt, gevrijd, uitgerust of gespeeld zonder acht te slaan op dat wilde stuk van jezelf, het kan daardoor niet vernietigd worden. Je wordt er alleen maar moe van. 

Hoor jij de roep van je ontembare ziel? 

Negeer die roep dan niet, luister er naar. Grote kans dat je erg goed zal moeten luisteren, dat het slechts een fluistering is. Of misschien is het wel helemaal onverstaanbaar geworden, en weet je niet meer wat je ziel je probeert te zeggen. Tijd om een plek voor en in jezelf te creëren waardoor je weer kan verstaan wat in jou probeert te ontstaan en groeien. Doe je dat niet, dan ligt burnout op de loer, en riskeer je geleefd te worden in plaats van in leiderschap te staan.

Paarden zijn ideale partners in het ontdekken van je innerlijke stem, in het wakker maken van de leider die in elk van ons zit. Zij zijn altijd en overal in contact, zowel met zichzelf als hun omgeving en inspireren ons , nodigen ons uit vanuit die geaardheid, die echtheid ook zelf in contact te gaan met wat echt is, in en rond ons.

Enkel wat echt is kan overleven, in the long run. Ook in leiderschap.